...
(გენატრება ბოშები?)
ესც ასე... -
ჩაიფერთხა კაბის კალთა,
ჩაიკუჭა ფული შალის ჩულქებში,
ერთმანეთში ურევს ქვეყნის ტყუილ-მართალს,
დაუბედა გოგოს -
წასვლა თურქეთში...
ბოშაა და არ ანაღვლებს
სხვსი განცდა...
ლამაზია, მოხატული ტუჩებით,
ვიღიმები, მიხარია -
თუკი გამცდა...
ვბობოქრობ და მაინც
ვერ ვეურჩები!
გადაშალა ხელის გული დახაზული,
ჩურჩულებს და თვალებს წკურავს მალულად,
შემინგრია გულის კარი დარაზული,
შეგიყვარებს! -
დამამშვიდა ქალურად...
ბოშაა და გაიქნია კაბის კალთა,
სიზმარივით გაიქროლა ქუჩაში...
იმედი კი - პაწაწინა სულის ლამფა,
ჩამიტოვა გაფითრებულს, მუჭაში…
Friday, July 18, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
გია გეგიას გაუმარჯოს!
გვენატრება, როგორ არ გვენატრება ბოშები! :)
Post a Comment